Analiza miasta cz. 6

Drogi jeszcze prawie nie istnieją i zresztą nie są potrzebne w tych czasach, gdy wiejskie osiedle rolnicze stanowi jednostkę gospodarczą prawie samowystarczalną. Czynnik topograficzny i inne warunki przyrodzone odgrywają znaczną rolę przy założeniu osiedla. Typową sytuacją osiedla jest równina, brzegi rzeki, potoku lub stawu. Urodzajna gleba, niezbyt wielkie spadki w polach uprawnych, nie utrudniające pracy rolnika w polu, obfitość wody do picia, pojenia bydła i innych potrzeb gospodarczych oraz klimat odpowiedni dla uprawianych roślin — oto podstawowe kierunki wpływu przyrody na powstanie osiedla w prymitywnym stadium jego rozwoju. W dalszym rozwoju osiedla i całego kraju spośród ludności rolniczej wyłaniają się nowe typy mieszkańców: rzemieślnik i kupiec. Odchodzi on od roli, zmienia system pracy i wymaga, wskutek swych potrzeb gospodarczych, innych pomieszczeń, innego domu, innej parceli.

Z najprostszego typu osiedla, tj. wsi, powstaje bądź na dawnym podłożu, bądź samodzielnie, twór nowy – miasto, tj. osiedle wyższego typu w organizacji gospodarczej – organizm pod wieloma względami bardziej zróżniczkowany. Mieszkają w nim trzy typy ludzi pracujących: rolnik, rzemieślnik i kupiec.