Czynnik gospodarczy cz. 3

Dalej, rozwijał się system gospodarstwa, wiążący w pewną całość ekonomiczną większość państw europejskich. Wreszcie zapanowała nad wszystkimi częściami świata gospodarka światowa, dyktująca niemal w sposób absolutny warunki bytu gospodarczego miastom wieku XX. Każdy z tych systemów wpływał na powstanie i rozwój miasta w sposób swoisty, a w miarę rozrostu organizacji gospodarstwa krajowego i światowego, wpływy zewnętrzne na organizm miejski wzrastały i stawały się coraz bardziej złożone. W Średniowieczu typ gospodarczy miasta powtarza się bez wielkich odchyleń w licznych przykładach. Jednakowe, lub bardzo zbliżone warunki ustroju wyrażają się w pokrewnych funkcjach i w podobnej budowie poszczególnych organów, funkcjom tym odpowiadających. Produkcja żywności w najbliższej okolicy miasta, przerabianie własnych lub z dostarczonych surowców w celu przygotowania odzieży i sprzętu i domowego oraz materiałów budowlanych oto główny szereg czynności w gospodarczym życiu miasta Średniowiecza. W zmian owany wyżej dalszy rozwój ekonomiczny zaczyna wprowadzać podaż i zapotrzebowanie produktów, wprowadzanych do miasta z zewnątrz. Wzmaga się komunikacja i handel między miastami, a w następstwie między sąsiadującymi lub dalej położonymi krajami. Prosty, samowystarczalny i harmonijnie rozwinięty ustrój wchodzą nowe pierwiastki — specjalizacji.