Czynnik komunikacji cz. 5

Autor: | Opublikowane w Urbanistyka Brak komentarzy | Tagi:

Wszystkie te objawy wywołają znaczny wzrost ruchu śródmiejskiego i podmiejskiego. W sprzeczności z potrzebami warowności komunikacja będzie szukała terenów płaskich, dostępnych brzegów rzeki i morza, będzie unikała spadzistych wzgórz, skał, bagnisk i dziewiczych puszcz. Topografia obszaru miejskiego i jego najbliższych okolic, na równi z wybitnymi czynnikami gospodarczymi, jak targowiska, składnice, siedziby rzemiosła i przemysłu, ośrodki handlowe stanowią o założeniu i rozwoju sieci arterii ulicznych rożnego typu i o różnym przeznaczeniu. Czynnik komunikacji przenika w tym momencie całość potrzeb miasta i nadaje swe piętno jego konstrukcji, stanowiąc jeden z głównych pierwiastków planu miasta. Z postępem czasu i równolegle do rozwoju gospodarczego, w szczególności w wieku XIX i XX, odgrywa on potężną rolę ” organizmie miasta nowoczesnego. — W ostatnich czasach często-krocznie i jednostronnie zrozumiane jego postulaty prowadzą do błędnych posunięć w gospodarce miejskiej i zniekształcają nowoczesną konstrukcję i formę urbanistyczną.