Pomniki

Autor: | Opublikowane w Wymagania estetyki Brak komentarzy | Tagi:

pomnikPomniki stawia się przeważnie na placach miejskich i w ogrodach publicznych. Na placach nie muszą koniecznie stać w samym środku. Dzieła sztuki, postawione pod ścianą placu, przed budynkiem, pod zieloną ścianą drzew lub krzewów, tworzących odpowiednie tło, działają świetnie; często miejsce to jest korzystniejsze niż środek placu. Postać ludzka, główna zazwyczaj część składowa pomnika, ma przecież stronę przednią i tylną; jeżeli tył zwraca się do ściany, pomnik na tym zyskuje. Czysto architektoniczne pomniki, rozwinięte równo na wszystkie strony, nie posiadające przeto przodu ani tylu, np. studnie, nadają się lepiej na środku placu.

płyty izolacyjne

Przy wyborze miejsca na pomnik należy na to zważać, aby miejsce (jak o tym wyżej była mowa) miało, ile możności, jakiś związek zewnętrzny lub wewnętrzny z treścią pomnika, czy on przedstawia jakąś osobistość, czy też allegorie, lub uosobienia, sławne czyny lub wypadki historyczne.

Tyczy się to szczególnie przedmiotów miejscowych, rodzimych, np. osobistości, które żyły i działały w Danem mieście; mniej ważnym jest ten wzgląd wobec osobistości nie miejscowego znaczenia, wobec wielkości światowej jak np. Goethe i Schiller; tu łączność wewnętrzna z otoczeniem jest rzeczą obojętną.

Stąd wynika samo przez się następujące wymaganie: Pomniki panujących winny stać w obrębie ich pałaców, zamków albo twierdz; pomniki zasłużonych burmistrzów i obywateli obok ratusza; wielkich wojowników przy budynkach lub w zakładach wojskowych; wybitnych uczonych obok budynków poświęconych nauce; zasłużonych lekarzy przy zakładach sanitarnych. Pomniki sławnych artystów powinny stać, ile możności, w pobliżu ich dzieł, zasłużonych nauczycieli – obok szkół, sławnych poetów i muzyków – obok teatrów, oper itd.

Dopiero gdy pomnik stoi w tym rozumieniu na swoim właściwym miejscu, powstaje harmonijna jego łączność z otoczeniem.

płyty izolacyjne

Co do liczby pomników trzeba zachować miarę i nie gromadzić ich na jednym miejscu, chyba że łączy się z nimi osobny, wielki cel, który się chce w artystycznie obmyślony sposób przeprowadzić (Aleja zwycięstwa w Berlinie) np. nie należy przepełniać pomnikami ogrodów miejskich, aby nie przybrały wyglądu cmentarzy włoskich (campo santo).