Orvieto – urbanistyka miasta cz. 2

W naszej analizie poddamy badaniom głównie te budowle i urządzenia, które stworzyło Średniowiecze, dążąc ku własnym swym celom a korzystając gdzieniegdzie tylko z pewnych zasobów materialnych, pozostałych z czasów antycznych.

W badaniu tym na plan pierwszy wysuwają się: 1) wybór sytuacji, 2) ogólny układ planu, 3) urządzenia obronne.

Orvieto odgrywa w życiu Włoch średniowiecznych rolę wybitną. Powstaje na gruzach miasta etruskiego i późniejszego rzymskiego. Budowniczy gotycki w okresie jego rozkwitu korzysta z wyjątkowych warunków topograficznych i odbudowuje miasto na wielkiej naturalnej platformie w kształcie wydłużonego czworoboku, O długości i 1500 mtr. i szerokości 800 mtr. Platforma ta wznosi się na 120 mtr. ponad otaczającą ją równinę. Zbocza są przeważnie prostopadłe na wysokość kilkudziesięciu metrów i przechodzą u podnóża dopiero w stoki łagodniejsze. W nielicznych miejscach, gdzie natura nie stworzyła tak doskonałych warunków warowności, ręka ludzka ją dopełniła, tworząc mury oporowe i doprowadzając całość do formy obronnej, całkowicie odpowiadającej ówczesnym potrzebom.